"Piekło Gabriela" Sylvain Reynard

źródło

Tytuł: Piekło Gabriela
Autor: Sylvain Reynard
Wydawnictwo: Muza SA
Stron: 640

"Fascynująca, wciągająca opowieść o próbie ucieczki przed demonami dręczącymi człowieka, który, folgując swoim żądzom i realizując wymyślne fantazje seksualne, jednocześnie w głębi duszy pragnie wybaczenia i prawdziwej miłości.

Profesor Gabriel Emerson, cieszący się sławą i poważaniem ekspert od twórczości Dantego, prowadzi podwójne życie: za dnia jest ustatkowanym, szacownym uczonym, zgłębiającym tajniki utworów włoskiego mistrza, nocami oddaje się wyuzdanym przyjemnościom, poszukując rozkoszy wszędzie, gdzie można ją znaleźć. Jednocześnie w jego duszy trwa zacięta walka między jasnymi i mrocznymi cechami jego charakteru; pamiętając o swojej niechlubnej przeszłości i zdając sobie sprawę z niemoralnego postępowania w teraźniejszości, profesor popada w coraz głębszą frustrację, lęka się bowiem, że szansa na zbawienie jego grzesznej duszy oddala się z każdym dniem.

Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, kiedy w jego życiu pojawia się słodka i niewinna Julia Mitchell. Zafascynowana dystyngowanym profesorem studentka, uczęszcza pilnie na jego wykłady, ale los sprawia, że pewnego dnia ich wzajemne relacje przenoszą się na inny, znacznie bardziej intymny, poziom. Sytuację komplikuje fakt, że Julia i Gabriel zetknęli się już wcześniej, przed wielu laty; tamto spotkanie, pozornie nieistotne i mało znaczące, okazuje się punktem zwrotnym w życiu obojga. Teraz, kiedy ich drogi ponownie się przecięły, rozpoczyna się nierówna gra, w której dzika namiętność i mroczne pożądanie muszą się zmierzyć z dziewczęcą naiwnością i szczerą, choć starannie skrywaną, miłością." www.muza.com.pl

Powieści "a la Grey" to już niemal, że odrębny gatunek. Obiło mi się nawet o uszy, że noszą dumną nazwę "Grey like". Wielu czytelników odrzuciło więc "Piekło Gabriela" przypinając mu właśnie taką łatkę. Czy słusznie? Absolutnie nie! Ta powieść to romans, mocno inspirowany historią Dantego i uwierzcie mi, ma dużo więcej do zaoferowania.

Julię poznajemy na wykładzie prowadzonym przez tytułowego Gabriela Emersona - profesora i specjalistę od Dantego. Dziewczyna czuje się upokorzona docinkami profesora. Wezwana do gabinetu, zamiast wejść do środka zostawia mu jedynie liścik. Seria niefortunnych wydarzeń powoduje, że na odwrocie kartki zapisane jest dość wymowne stwierdzenie - "Emerson to dupek". Nietrudno się więc domyślić, że nasza bohaterka znalazła się w niesamowitych tarapatach, tym bardziej, że profesor uchodzi za bardzo surowego. Jakby tego było mało, nie zdaje on sobie sprawy, że poznali się już wcześniej - Julia przyjaźniła się z siostrą Gabriela. Kiedy przyjaciółka przyjeżdża w odwiedziny do brata, nasi bohaterowie zmuszeni są spotykać się częściej niż by tego chcieli...

Cała fabuła inspirowana jest historią Dantego, a właściwie jego miłością do Beatrycze. Gabriel uparcie widzi siebie i Julię w ten sposób i na każdym kroku porównuje ich historie. Mało tego, w powieści spotykamy nawet Wergiliusza (w "Boskiej Komedii" oprowadzał on Dantego po piekle). Muszę przyznać, że dbałość autora o szczegóły wręcz powala na kolana - wszystko jest dokładnie przemyślane, to ciąg przyczynowo-skutkowych zależności. Uwielbiam inspiracje klasyką w literaturze (patrz: Nevermore) i oddawanie im hołdu we współczesnych powieściach, więc i tutaj ujął mnie ten zabieg. Szczerze mówiąc, nie spodziewałam się, że jest jeszcze jakaś siła na tym świecie, która byłaby w stanie nakłonić mnie do dobrowolnego przypomnienia sobie "Boskiej Komedii", ale tak właśnie się stało.

"Piekło Gabriela" jest piekłem nie bez powodu. Bohater jest bardzo mroczny, co jedynie pogarsza przekonanie, że jest pełen zła. Całą przeszłość traktuje jako barierę nie do przekroczenia, która już nigdy nie pozwoli mu cieszyć się życie. Z kolei Julia ukazana została (a raczej wygląda w jego oczach) jako wcielenie dobra i niewinności. Oboje jednak mają tajemnice, o których woleliby zapomnieć, jednak one na każdym kroku wypływają na powierzchnie. Nie sposób nie podziwiać uczucia, jakim darzą się tego postacie. To miłość może czasem zaborcza, czasem zachłanna, ale mimo wszystko piękna. Autor doskonale wykreował wątek miłosny, jest on przede wszystkim autentyczny, a to rzadko się zdarza.

Nie bez znaczenia są również przeszkody, którym muszą sprostać nasi bohaterowie. Bo nawet jeśli wewnętrzne demony zostaną pokonane, ponieważ razem są silniejsi, nie możemy zapominać o najważniejszym. Julia jest studentką, a Gabriel jej promotorem, więc chyba każdy zdaje sobie sprawę, że związki takie są niedopuszczalne. Do tego nasz profesor jest przystojny i bogaty, więc z całą pewnością znajdzie się ktoś, kto będzie chciał przerwać im tę sielankę.

Czy "Piekło Gabriela" wyróżnia się na tle innych romansów czymś jeszcze, oprócz odwołań do klasyki? Znakomitym, pięknym i niemalże poetyckim językiem. Wszystkie szczegóły, postaci i miejsca zostały szczegółowo opisane, co w połączeniu z bogatymi słownictwem sprawia, że powieść czyta się dość powoli. Nie nazwałabym jej również miłą, lekką i przyjemną, a raczej dobrą i wymagającą skupienia. Historia zawiera również całe mnóstwo cytatów, przy których polecam zatrzymać się na chwilę i dokładniej je przeanalizować.

Podsumowując - to niesamowicie napisany romans wzorowany na klasykach literatury i naprawdę nie warto go porównywać do innych powieści. Jest oryginalny i zarzekam się, że z całą pewnością nie jest to kolejny Grey ;)

Ocena: 8,5/10