"Ostatni pociąg do Babylon" Charlee Fam

źródło

Tytuł: Ostatni pociąg do Babylon
Seria: Pastelowa
Autor: Charlee Fam
Wydawnictwo: Jaguar
Stron:

"Pozycja obowiązkowa dla fanów Alice Sebold i Johna Greena. Wspaniały debiut, powieść wypełniona czarnym humorem, inteligentnym dowcipem oraz duża ilością Jacka Danielsa. Aubrey Glass posiada kolekcję listów pożegnalnych, napisanych na wypadek popełnienia samobójstwa. Obecnie, 5 lat po opuszczeniu domu rodzinnego, samobójstwo popełnia jej koleżanka Rachel… " źródło

Wybranie ulubionej serii książek to zadanie nie wykonalne - nigdy nie mogę się zdecydować, które kocham najbardziej. To trochę tak, jakby wybrać swoje ulubione dziecko. Gdyby jednak ktoś przystawił mi pistolet do głowy i groził śmiercią, jeśli w ciągu pięciu sekund nie wskaże swojej ulubionej serii, wybrałabym Serię Pastelową. Lubię wszystkie książki, które ukazały się pod jej szyldem, a "Morze spokoju" i "Tak blisko" wręcz ubóstwiam. Nawet jeśli sięgam po autorkę, której kompletnie nie znam, jak to było w przypadku Charlee Fam, z góry mogę przewidzieć, że przypadnie mi ona do gustu. Pytanie brzmi - czy ją pokocham, czy tylko polubię?

Nie jesteście w stanie sobie wyobrazić, jakież było moje zdziwienie, gdy okazało się, że "Ostatni pociąg do Babylon" jest... inny. Owszem, "Morze spokoju" wywołało u mnie morze łez "Lato drugiej szansy" przywróciło nadzieję, a "Tak blisko..." sprawiło, że zrozumiałam, jak ważne jest postawienie się w słusznej sprawie. Charlee Fam sprawiła jednak, że wpadłam w nastrój tak melancholijny, że dojście do siebie zajęło mi tydzień, a kac książkowy trwa do tej pory...

Aubrey Glass napisała już kilka listów samobójczych. Wciąż jednak żyje, ma więc wystarczająco dużo siły, albo brak jej odwagi by popełnić ostateczny krok, choć bardzo by tego chciała. Jej życie jest teoretycznie poukładane, jednak to tylko pozory. Niby ma prace, ale niezbyt jej na niej zależy. Ma chłopaka, o którym prędzej powie, że jest "ok" niż wzruszy nas wyznaniem miłosnym. Bohaterka opuściła rodzinne miasteczko 5 lat temu i za nic nie chce tam wracać. Po śmierci byłej najlepszej przyjaciółki jest jednak w pewien sposób zmuszona - choć nie chce, odwiedza rodzinne strony, aby wziąć udział w pogrzebie. Zamiast jednak rozpaczać po śmierci koleżanki, Aubrey jest wkurzona - nie zamierza powiedzieć o niej choćby jednak słowa. Rachel popełniła samobójstwo, a Aubrey została -  to tylko jedna z rzeczy, którą ma jej za złe...

"Ostatni pociąg do Babylon" to książka przerażająca. Wstrząsająca i smutna. Napisana jest w tonie, który zwiastuje, że nic dobrego wydarzyć się nie może. W historii Aubrey jasne jest kto zawinił. Jest osoba, która ponosi pełną odpowiedzialność za depresję, która dotyka naszą bohaterkę. Szybko okazuje się jednak, że kilka osób w jej otoczeniu jest współwinnych, a historia, która doprowadziła do konfliktu między Aubrey a Rachel to niezwykła nastoletnia kłótnia. Najsmutniejszy jest tu brak nadziei, który bardzo szybko udziela się czytelnikom.

Cała fabuła toczy się wokół głównej bohaterki i w zasadzie brak tu innych istotnych postaci. Jest co prawda Rachel, ale czy można ją liczyć skoro jest martwa? Wydarzenia z przeszłości poznajemy stopniowo i są one co najmniej tak istotne, jak te, które toczą się aktualnie. Warto również dodać, że tę opowieść od pozostałych z Serii Pastelowej wyróżnia fakt, że autorka nie skupia się na wątku miłosnym. Tutaj najważniejsza się psychika głównej bohaterki, a mnie brakuje słów, aby opisać, jak genialnie skonstruowaną postacią jest Aubrey.

"Ostatni pociąg do Babylon" to nie książka dla każdego. Jeśli szukacie New Adult z "niegrzecznym chłopcem", który zakochuje się z "szarej myszce" - to nie ten adres. Jeśli jednak szukacie powieści, która wstrząśnie Wami do granic możliwości i nie pozwoli o sobie zapomnieć na długi czas, polecam ją gorąco! Póki co, to najlepsza książka, jaką przeczytałam w tym roku!

Ocena: 9/10

Za książkę serdecznie dziękuję wydawnictwu: